Suskunluğum sana değil ey yar
Öylesine derin fırtınalar kopuyor ki içimde
Sanki hiç karanlıktan çıkmamış gibi.
Herşeyi bir bir kaybediyormuyuz ne
Vijdanlar körelmiş, adalet yok olmuş kocaman yer yüzünde
Kötülüklerle yarış halindeyiz adeta
Ne sen söyle nede ben söyleyim ey yar
İçimden geçenler öylesine derindir ki dokunur her kalbe
Öylesine kaptırmışız ki kendimizi dünyaya
Görmez olmuşuz etrafımızda yaşanılan çileleri
Hep kendi etrafımızda dönen bir dünya var sanki.
Kim dur diyecek bunca haksızlığa bunca kötülüğe
İyilik yolunu kim gösterecekti biz insanlığa
Suskun vijdanlar dile gelir mi bir gün
Hayat günden güne değişmekte, yok olmakta bazı değerler
Bir bir sarmakta etrafı yok olan vijdanlar
Kimimiz mutlu, kimimiz ağlamaklı
Kimimiz yıkılmış, kimimiz yılmış
Adil bir düzen beklemekte konuşan vijdanlar
Huzur istemekte bu gün ve gelecek için
Susukunluğum sana değil ey yar
Nede çok cevapsız sorular varmış meğer
Nedendir bu yaptığımız kötülükler
Nede çok kirletmişiz dünyayı meğer
Aydınlığa doğru yol almanın vakti gelmedi mi artık
Gel sende katıl vijdanını güzelleştirmeye
iyilik için yaşamanın zamanı geçmeden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder