ÇOCUKKEN GÜZELDİ HERŞEY

   

        Hani bir zamanlar çocuktuk ya huzurlu ve mutluyduk. Herşeğden habersiz güler, oynar, koşardık parklarda, bahçelerde, sokakta. Arkadaşlarımızla en güzel oyunları oynardık kendimizce. Oyun oynamak en büyük mutluluklardan biriydi belkide bizim için. Kötülüklerin kirletmediği minik kalbimizde sevgi taşırdık hep. Gülen gözlerle bakardık dünyaya. Tertemiz bir dünyamız vardı bizim çocukken. Huzur bulurduk anne kucağında. Yeni bir ayakkabı, yeni bir elbise yada oyuncak yeterdi bizi mutlu etmeye. Hayallerimiz vardı belki bir gün gerçekleşecek olan belkide saçma olan. Bazen kavga eder küser, bazende kızardık. Ama ne kavgamız benzerdi büyüklerin kavgasına nede küslüğümüz. Ne güzeldi herşey çocukken. Hani derler ya keşke hep çocuk kalsaydık.

            Yıllar geçtikçe birşeylermi değişti yoksa biz büyüdük ve dünyamı kirlendi ya da büyüdükçemi vardık herşeyin farkına. Hayat kavgasında yok olan yaşamlar, adalet aramaktan yorulan vicdanlar, kavgalar, küslüklerin  hakim olduğu saygı ve sevginin giderek yok olduğunu bir dünyada yaşamak... Aslında herşey daha farklı olamazmıydı. Vicdanımızın sesi, empati yapmak, hep bana yada hep ben duygusundan vazgeçmek, adalet ve huzur aramak gibi

              İnsana önce insan olduğu için değer vermek onu kişiliğiyle tanımak, kişiliğiyle ön plana çıkarma düşüncesi olmalı herkezde. Bütün kötülükler yıkılmalı, yerine İyilikler inşa edilmeli. Barışa, kardeşliğe, insanı insan yapan ne varsa ona dair herşey yeniden doğmalı. Yalanlara inat yerini doğrular almalı. Sevgi ve saygı daim olmalı. Kötülüğün karanlık yüzünden kurtulup, iyiliğin aydınlık yüzüne doğru yürümeliyiz. Meğer ne çok uğraşmışız dünyayı yaşanmaz hale getirmek için. Arada uçurum olan bambaşka hayatlar, kötülükle beslenen vijdanlar, hiç tanımadığı halde birbirini tedirgin eden insanlar... Çevreye, hayvanlara, bitkilere verdiğimiz zararlarda var tabi

                 Aslında bütün bunların hepsini aşabilirmiydik bilinmez ama çok daha iyiside olabilirdi. Herkeze düşen bir görev var elbette. Sizin için önemsiz olsa bile başkası için önemli olan bütün kötülüklerden, davranışlardan kaçınmayı başarabilmek gibi yada atasözünde de olduğu gibi herkesin ne ekerse onu biçtiği bir dünya. Yapılan herşeyin adalette karşılığını bulduğu bir dünya. Belkide birçoğumuzun beklentisidir yaşanılabilir bir dünya. Hayallerimizin ve geleceğimizin korkulu rüyası olmasın yarınlar. İyi yada kötü birçok eserin sahibi olan bizler aydınlık ve güzel bir dünya için çalışmalı, tertemiz ve iyi bir insan olarak yaşamayı öğrenmeliyiz. Güzellikler, doğruluklar... bizi eksiltmez aksine çoğaltır. Düşüncelerimiz,  yaptıklarımız insanlık adına insanca yaşamak için olmalı, dünyamızı İyilikler doldurmalıdır.